泰版“三傻” 你瞭解這部泰國經典暢銷搞笑小說嗎？

說到印度電影的代表作，可能很多人都會想到《三傻大鬧寶萊塢》，其實很多人不知道，泰國也有這麼一部很類似的文學作品，小說中的主人公經常以詼諧幽默的行爲讓讀者捧腹大笑，另外還有着很深的諷刺意味，有條件的小夥伴千萬不要錯過這麼一部經典的文學作品哦！

หากพูดถึงหัสนิยายของไทยแล้วน้อยคนนักที่จะไม่รู้จัก “สามเกลอ” ซึ่งเป็นชุดนิยายขบขันที่มีความเป็นอมตะอ่านกี่ครั้งก็หัวร่องอหงายไปกับพฤติกรรมสุดเพี้ยนของตัวละครในเรื่อง ความทะลึ่งตึงตัง และอีกสารพัดความห่ามล้วนสร้างสีสันและความขบขันให้กับผู้อ่านทุกยุคทุกสมัย นอกจากนี้ในความขบขันของนิยายชุดสามเกลอยังเต็มไปด้วยการเสียดสีสังคมไทยอย่างแสบสันอีกด้วย
如果說到泰國的搞笑小說，很少有人不知道《三傻》這一部非常搞笑的小說，非常經典，不管讀幾次都會因爲小說中主人公不尋常的舉動而大笑，小說裏主人公愣頭青的無腦搞 笑給幾代讀者都帶去了很多歡笑。另外，除了三傻的搞笑之外，這部小說還諷刺了當時的泰國社會。

สามเกลอเป็นผลงานของ ป.อินทรปาลิต ที่ตีพิมพ์อย่างต่อเนื่องตั้งแต่ปี 2482-2511 มีมากกว่าพันตอนและยังถูกจัดให้เป็นหนังสือดี 100 เล่มที่คนไทยควรอ่าน เนื้อหาของแต่ละตอนนั้นเป็นเรื่องของพฤติกรรมของตัวละครสำคัญๆ ที่มีความเพี้ยนและทะลึ่งตึงตังตลอดทั้งเรื่อง บางตอนมีลักษณะของการเสียดสีสังคมหรือเสียดสีบุคคลสำคัญอยู่ด้วย นอกจากนี้นิยายชุดสามเกลทอยังเป็นวรรณกรรมที่บันทึกสภาพบ้านเมืองและสังคมไทยอีกด้วย ดังนั้น สามเกลอจึงภาพสะท้อนสังคมไทยได้เป็นอย่างดี
《三傻》是Por Intharapalit在1939-1968年期間出版的小說作品，共有超過1000個章節，還被評選爲百本泰國人應該讀的書，每一章節中的內容都是主要角色的搞笑行爲 ，不合常理，讓人驚掉下巴，有些章節還蘊涵着諷刺一些重要人物的內容。此外，《三傻》還記錄了當時泰國社會的狀況，很好地反映了當時泰國的社會。

สามเกลอ ตอน สามเกลอไปอเมริกา นั้นตีพิมพ์ในช่วงปี 2490 ซึ่งเป็นช่วงที่ไทยกำลัง “เห่อ” ความเป็นอเมริกา ใครๆ ก็อยากจะไปอเมริกา เห็นได้จากตอนนี้ป.อินทรปาลิตให้ตัวละครพูดถึงอเมริกาว่า “เมืองสวรรค์ของโลก” อาการเห่ออเมริกาของไทยจึงกลายเป็นวัตถุดิบสำคัญของ ป. อินทรปาลิตในการเขียนตอนนี้ สามเกลอไปอเมริกา เป็นตอนที่ตัวละครสำคัญไปเที่ยวอเมริกา พวกเขาต้องมีวีรกรรมสุดเพี้ยนชวนหัวอย่างไม่ต้องสงสัยเพราะมิเช่นนั้นก็คงจะไม่ใช่สามเกลอ…
《三傻之三傻去美國》在1947年出版，當時泰國非常崇尚美國，誰都想去美國，可以從作者讓小說中的角色把美國比作“世界的天堂”看出來，泰國人崇尚美國的特性成爲 了作者在創作這一張姐的主要靈感來源。《三傻去美國》講述了小說中的主要角色去美國遊玩，可以肯定的是，要是沒有那些讓人捧腹大笑的行爲，那就不是三傻了。

ความน่าสนใจของตอนนี้ก็คือพลพรรคทั้ง 5 คนที่ไปอเมริกานี้มีเพียงลุงเชยเท่านั้นที่พูดภาษาอังกฤษไม่ได้ แกจึงอาศัยหลานๆ อีก 4 คนช่วยเหลือตลอดการเดินทาง เส้นทางจากกรุงเทพไปอเมริกานั้น เสี่ยหงวนผู้ใจป้ำก็ได้เหมาเครื่องบินเที่ยวพิเศษซึ่งมีผู้โดยสารเพียง 5 คนเท่านั้นในราคา 100,000 บาทพร้อมบริการแบบฟูลเซอร์วิส! ในตอนนี้ ตัวละครสำคัญที่เป็นผู้ทำให้สามเกลอไปอเมริกามีความสนุกสนานที่สุดก็เห็นจะไม่พ้น ลุงเชย…ซึ่งตัวแกนั้น เชยสมชื่อจริงๆ
這一段故事最有意思 的就是去美國的五個夥伴只有Choey大叔不會說英語，他只能依靠四位晚輩的幫助，在從曼谷去美國的旅途中，一位海信的老闆專門花10萬泰銖爲他們豪華包機。這段故事中最有意思的角色就要數Choey大叔了，真的是向他的名字一樣老土（ps：Choey有老土的意思）。

ระหว่างการเดินทางคณะเดินทางต้องแวะพักที่เมืองมะนิลาและเกาะกวมก่อนจะไปถึงยังอเมริกา ตลอดการเดินทางนั้น ลุงเชยแกก็ได้สร้างวีรกรรมชวนหัวอยู่หลายครั้ง บางครั้งก็เป็นเพราะความเปิ่นเป๋อของแกเองและบางครั้งก็เป็นเพราะถูกหลานๆ ทั้ง 4 กลั่นแกล้งเข้าให้ ความไม่รู้ภาษาอังกฤษของลุงเชยนี่เองทำให้เรื่องสนุกสนาน ลุงเชยพูดภาษาไทยด้วยความภูมิอกภูมิใจทุกครั้งจนกระทั่งหลานๆ ทั้ง 4 ต้องคอยปรามอยู่เสมอ สิ่งที่น่าสนใจก็คือแทบทุกครั้งที่ลุงเชยต้องเผชิญหน้ากับฝรั่งคนใดก็ตาม ฝรั่งคนนั้นจะพูดภาษาไทยได้เสมอและภูมิหลังว่าเคยอยู่เมืองไทยมานานพอสมควรจนพูดภาษาไทยได้
在去美國的途中，他們要在馬尼拉和關島中轉休息，一路上Choey大叔多次製造出搞笑的事情，有時是因爲他的尷尬，有時又是被四位侄子捉弄，不懂英語的他鬧出了很 多笑話，他非常自信的說英語，以至於其他四個人要不停地制止他，搞笑的是每次Choey和老外交流的時候，老外都能說泰語，都曾經在泰國生活過，可以用泰語交流。

หลายต่อหลายครั้ง ลุงเชยก็โดนฝรั่งด่าเป็นภาษาอังกฤษแต่ก็ด้วยความไม่รู้ภาษาอีกนั่นแหละที่ทำให้ตัวลุงเชยกลายเป็นตัวตลกประจำการเดินทางครั้งนี้ เช่นตอนที่ลุงเชยอยู่ที่โรงแรมแห่งหนึ่งแล้วพูดแต่คำว่า “เยส เยส ออไร๋ส โอ. เค. ซิกาแร๊ต” จนกระทั่งบ๋อยถามเป็นภาษาอังกฤษว่า “ท่านเป็นบ้าหรือครับ?” ลุงเชยก็ยังคงตอบไปว่า “เยส เยส ออไร๋ส โอ. เค. ซิกาแร๊ต” และบ่อยครั้งที่ลุงเชยพยายามจะพูดภาษาอังกฤษอันกระท่อนกระแท่นจนหลานๆ ต้องคอยเตือนว่าถ้าพูดไม่เป็นก็อย่าพูดเลยดีกว่า หรือบางครั้งฝรั่งที่พูดภาษาไทยได้ก็บอกกับลุงเชยว่า “ถ้าพูดไม่ได้ก็อย่าพยายามพูดเลยครับ”
好多次Choey都被老外用英語罵，但是由於聽不懂，也讓他成爲了一路上的搞笑角色，比如當時他在一家酒店裏說：“Yes，yes，alright，OK，cigarette，”以至於另一個夥伴Boy不得不用英語問他：“你瘋了嗎？”Choey還是說：“Yes，yes，alright，OK，cigarette。”好多次他總是堅持說自己的散裝英語，其他 人不得不制止他讓他不會說就不要說，甚至有時老外還會用泰語說：“如果不會說，就不用說了。”

ลุงเชยเป็นคนรักชาติบ้านเมืองอย่างที่สุด เห็นได้เมื่อตอนที่ต้องแวะเมืองมะนิลา ประเทศฟิลิปปินส์ ลุงเชยก็ไปมีเรื่องราวชกต่อยกับกุ๊ยในไนท์คลับด้วยเหตุที่ว่ากุ๊ยคนนั้นมาด่าคนไทยว่าเป็นขี้ข้าญี่ปุ่น จากนั้นก็คณะเดินทางก็ต่อสู้ตะลุมบอนกับกุ๊ยในไนท์คลับจนสุดท้ายชัยชนะก็ตกเป็นของคณะคนไทย
Choey非常 愛過，可以從在菲律賓馬尼拉的片段中看出來，他在夜店裏和Kui打了起來，因爲Kui說泰國人是日本人的奴隸，最後Choey獲勝，Kui也成爲了泰國人陣營的成員。

อเมริกาสำหรับลุงเชยแล้วเป็นสถานที่ที่น่าตื่นตาตื่นใจ น่าตื่นเต้นไปเสียหมด จนกระทั่งลุงเชยถูกหลอกจับตัวไปเรียกค่าไถ่ ลุงเชยถูกหลอกว่าจะพาไปดูโรงงานที่ทำได้สารพัดด้วยความอยากรู้อยากเห็นลุงเชยจึงตามฝรั่งไปแล้วก็ถูกจับตัวเรียกค่าไถ่ เมื่อหลานๆ ทั้ง 4 รู้เรื่องก็ดูเหมือนว่าแต่ละคนจะไม่ค่อยทุกข์ใจนัก เสี่ยกิมหงวนชักชวนให้เพื่อนกินข้าวกันก่อนแล้วค่อยคิด แต่จนแล้วจนรอดลุงเชยก็รอดพ้นจากการเป็นตัวประกันโดยที่ไม่เสียค่าไถ่สักบาทเดียว…
對於Choey來說，美國的一切都很緊張刺激，這導致他還被綁架敲詐贖金，他被騙說帶他去看工廠，好奇心驅使他跟着老外去了，然後被綁架敲詐贖金，雖然四個侄子都知道了，但好像也沒有多麼傷心，老闆Kim Nguan請他們先吃飯然後再想辦法，最後Choey也成功逃脫，一分錢贖金都沒花。

ชะตากรรมของตัวละครอย่างลุงเชยในตอนสามเกลอไปอเมริกานั้นน่าสนใจ เพราะด้วยความที่ลุงเชยนั้นเป็นคนไทยที่ไม่รู้ภาษาอังกฤษอีกทั้งยังเชยสมชื่อไม่รู้เรื่องไม่รู้ราวอะไรเลย ไม่เคยเห็นบ้านเมืองที่ศิวิไลซ์เหมือนกับหลานๆ อีก 4 คน เมื่อต้องไปเที่ยวไปอยู่ในอเมริกาพฤติกรรมของลุงเชยจึงเป็นสิ่งที่ถูกล้อเลียนมากที่สุดจากทั้งหลานทั้ง 4 และฝรั่ง
Choey這個角色在美國的經歷非常有意思，因爲他是一個不會說英語的泰國人，此外還像他的名字一樣，什麼都不懂，不像四個侄子一樣看過文明發達的國家，當去美國旅遊的時候他的行爲就成了四個侄子和老外嘲笑的對象。

有興趣的同學千萬不要錯過這部超級搞笑的小說哦！

聲明：本文由滬江泰語編譯整理，素材來自silpa-mag，未經允許不得轉載。如有不妥，敬請指正。